Een nieuw begin
'Yes, vandaag is de grote dag!' riep Bethenia blij uit. 'Vandaag ga ik het hem vragen! O, ik vind het zooo spannend! Wat nou als hij nee zegt? Ach, dat gebeurt vast niet. Hij heeft toch gezegd dat hij ook van mij houdt. Maar toch, dit is een grote beslissing en ik wil geen blauwtje slaan, laat ik hem eerst maar eens gaan bellen en dan zie ik wel verder.' dacht ze hardop.
Tring tring. 'Hé Bethenia, wat leuk dat je belt!' zei een zware mannenstem aan de andere kant van de telefoon. 'Hoi Stiles.' zei Bethenia een beetje verlegen. 'Heb je zin om zo bij mij langs te komen?' vroeg Bethenia. 'Ja natuurlijk.' zei Stiles. 'Ik vind het altijd leuk om jou te zien!'
Bethenia kreeg een lichte blos en zei gauw: 'Goed dan zie ik je zo meteen!?' 'Zeker weten!' tuut tuut tuut.
Tring tring. 'Hé Bethenia, wat leuk dat je belt!' zei een zware mannenstem aan de andere kant van de telefoon. 'Hoi Stiles.' zei Bethenia een beetje verlegen. 'Heb je zin om zo bij mij langs te komen?' vroeg Bethenia. 'Ja natuurlijk.' zei Stiles. 'Ik vind het altijd leuk om jou te zien!'
Bethenia kreeg een lichte blos en zei gauw: 'Goed dan zie ik je zo meteen!?' 'Zeker weten!' tuut tuut tuut.
'Hoi Stiles.' zei Bethenia zacht.
'Hoi schoonheid.' zei Stiles.
'Uhm Stiles ik wil je iets vragen, maar ik weet niet zo goed hoe...' begon Bethenia
'Misschien helpt dit.' zei Stiles geheimzinnig. En kort daarna waren ze in een innige omhelzing elkaar aan het zoenen.
'Hoi schoonheid.' zei Stiles.
'Uhm Stiles ik wil je iets vragen, maar ik weet niet zo goed hoe...' begon Bethenia
'Misschien helpt dit.' zei Stiles geheimzinnig. En kort daarna waren ze in een innige omhelzing elkaar aan het zoenen.
'Goed Stiles, dan vraag ik het maar..' begon Bethenia opnieuw. Ze haalde een doosje te voorschijn en deed hem langzaam open...
'Wil je voor altijd bij mij blijven?'
'O, Bethenia... Heel graag! Ik hoopte zo dat jij dat zou vragen. Ik heb het lef niet om het te vragen!' Bethenia schoof de ring om Stiles vinger.
"Nou ben ik de gelukkigste vrouw op Aarde." dacht Bethenia.
"Nou ben ik de gelukkigste man op Aarde."
dacht Stiles.
'Wil je voor altijd bij mij blijven?'
'O, Bethenia... Heel graag! Ik hoopte zo dat jij dat zou vragen. Ik heb het lef niet om het te vragen!' Bethenia schoof de ring om Stiles vinger.
"Nou ben ik de gelukkigste vrouw op Aarde." dacht Bethenia.
"Nou ben ik de gelukkigste man op Aarde."
dacht Stiles.
'Uhm Stiles, nu we verloofd zijn... en we binnenkort gaan trouwen...' Bethenia haalde even adem. 'Moeten we het nu dan niet gaan doen...'
'Wat doen? Een huwelijksfeest organiseren?'
'Ja dat ook...' zei Bethenia. 'Maar ik bedoel met elkaar naar bed gaan.' "Zo dat is eruit." dacht Bethenia. Stiles keek heel even ontsteld en barstte toen in lachen uit.
O gekke meid, zoiets spreek je toch niet af, het gaat vanzelf!'
'Maar wat als ik er op dat moment niet klaar voor ben!?' sputterde Bethenia tegen. Daar had Stiles geen antwoord op.
'Ben je er nu klaar voor?' vroeg Stiles met een grijns.
'Ja.' zei Bethenia verlegen. Stiles nam Bethenia in zijn armen en al zoenend liepen ze naar de slaapkamer. Ze kropen onder de dekens en er kwamen hartjes naar beneden.
'Ik houd van jou.' fluisterde Stiles bij haar in het oor.
'Ik ook van jou.' fluisterde ze in de zijne.
'Wat doen? Een huwelijksfeest organiseren?'
'Ja dat ook...' zei Bethenia. 'Maar ik bedoel met elkaar naar bed gaan.' "Zo dat is eruit." dacht Bethenia. Stiles keek heel even ontsteld en barstte toen in lachen uit.
O gekke meid, zoiets spreek je toch niet af, het gaat vanzelf!'
'Maar wat als ik er op dat moment niet klaar voor ben!?' sputterde Bethenia tegen. Daar had Stiles geen antwoord op.
'Ben je er nu klaar voor?' vroeg Stiles met een grijns.
'Ja.' zei Bethenia verlegen. Stiles nam Bethenia in zijn armen en al zoenend liepen ze naar de slaapkamer. Ze kropen onder de dekens en er kwamen hartjes naar beneden.
'Ik houd van jou.' fluisterde Stiles bij haar in het oor.
'Ik ook van jou.' fluisterde ze in de zijne.
Na dat heerlijke moment was Bethenia vaak misselijk. Ze ging naar de dokter en die maakte haar vermoedens waar. De dokter zei dat ze zwanger was.
"O, wat spannend!" dacht ze. "Mijn eerste kindje! Eerst de trouwerij en daarna ga ik de babykamer in richten! O, wat spannend!!!"
"O, wat spannend!" dacht ze. "Mijn eerste kindje! Eerst de trouwerij en daarna ga ik de babykamer in richten! O, wat spannend!!!"
